Η Οστεοαρθρίτιδα του ισχίου αποτελεί μία εκφυλιστική νόσο η οποία προκαλεί στον ασθενή πόνο και δυσκαμψία της άρθρωσης. 

Ως συνέπεια έχει τον περιορισμό της κινητικότητας και της λειτουργικότητας του ασθενούς, προκαλώντας παράλληλα και  την ψυχολογική του επιβάρυνση.

Πολλοί ασθενείς παραπονούνται χαρακτηριστικά πως δυσκολεύονται να ανταποκριθούν σε απλές καθημερινές ενέργειες όπως η έγερση από καθιστή θέση, το περπάτημα ή αντιμετωπίζουν δυσκολίες ακόμα και στο να βάλουν τα παπούτσια ή και τις κάλτσες τους.

Κατά την οστεοαρθρίτιδα ισχίου, αλλοιώνεται προοδευτικά ο αρθρικός χόνδρος, μειώνεται σταδιακά το πάχος του και χάνεται η ομαλή και λεία υφή του.

Καθώς με την πάροδο του χρόνου η οστεοαρθρίτιδα ισχίου επιδεινώνεται, είναι καλό να αντιμετωπίζεται νωρίς, προλαμβάνοντας έτσι τις δυσμενείς επιπτώσεις που μπορεί να έχει στην ζωή του ασθενούς.

Αιτίες

Οι παράγοντες που προκαλούν την φθορά του αρθρικού χόνδρου είναι οι εξής:

  • Ηλικία (συνήθως μετά τα 40)
  • Παχυσαρκία
  • Γενετική προδιάθεση – κληρονομικότητα
  • Κακώσεις ή κατάγματα του ισχίου
  • Ανισοσκελία
  • Ακατάλληλη ή υπερβολική άσκηση

Συμπτώματα – Οστεοαρθρίτιδα του ισχίου

  • Το πλέον συνηθισμένο σύμπτωμα είναι η αίσθηση του πόνου στην περιοχή του ισχίου.
  • Δυσκαμψία και πόνος τις πρωινές ώρες ή έπειτα από την έγερση του ασθενούς από καθιστή θέση.
  • Πόνος στο ισχίο ή τον μηρό ο οποίος αντανακλάται στο γόνατο ή τον γλουτό
  • Αίσθημα μαγκώματος
  • Αισθητός κριγμός
  • Αύξηση του πόνου με την αλλαγή του καιρού ή τις ημέρες που υπάρχει αυξημένη υγρασία.
  • Πόνος ο οποίος συνήθως αυξάνεται με την έντονη δραστηριότητα.
  • Δυσκολία στο σκύψιμο ή και το περπάτημα

Διάγνωση & Θεραπεία

Η διάγνωση προκύπτει έπειτα από μία συνδυαστική αξιολόγηση κλινικής εξέτασης και ακτινοδιαγνωστικών μέσων.

Εφόσον η ποιότητα της ζωής του ασθενούς δεν έχει επιδεινωθεί σε μεγάλο βαθμό, μπορούν να ληφθούν μία σειρά από συντηρητικά μέτρα και μικρές καθημερινές αλλαγές στην δραστηριότητα του, οι οποίες επιβραδύνουν την εξέλιξη της νόσου, μειώνοντας ταυτόχρονα τα συμπτώματα.

Στην περίπτωση ατόμων που πάσχουν από παχυσαρκία, η απώλεια βάρους θα λειτουργήσει θετικά καθώς μειώνει τα φορτία και τον πόνο, ενώ παράλληλα βελτιώνει την κινητικότητα.

Ευεργετικά λειτουργεί και η αποφυγή διαφόρων δραστηριοτήτων οι οποίες προκαλούν την έξαρση των συμπτωμάτων, όπως για παράδειγμα η έντονη άσκηση ή το ανέβασμα και το κατέβασμα της σκάλας.

Επίσης, συνιστάται η ενεργοποίηση δραστηριοτήτων οι οποίες ενδυναμώνουν το μυϊκό σύστημα το οποίο στηρίζει το ισχίο, διατηρώντας ταυτόχρονα ή και αυξάνοντας το εύρος της κίνησης. Μια ιδανική τέτοια άσκηση είναι για παράδειγμα η κολύμβηση.

Φυσικοθεραπεία

Η φυσικοθεραπεία παίζει σημαντικό ρόλο, τόσο στην αντιμετώπιση της οστεοαρθρίτιδας ισχίου όσο και στην μείωση των συμπτωμάτων που προκαλεί η νόσος.

Πέρα από τα φυσικά μέσα (μηχανοθεραπεία), είναι απαραίτητο να εφαρμοστεί ένα εξειδικευμένο φυσικοθεραπευτικό πρόγραμμα κινησιοθεραπείας και θεραπευτικής άσκησης, το οποίο αυξάνει το εύρος την κίνησης και της ελαστικότητας του ασθενούς, δυναμώνοντας παράλληλα του μύες του ισχίου του αλλά και του κορμού του.

Κάποιες από τις τεχνικές που ακολουθούνται είναι οι εξής:

  • Πρόγραμμα με ασκήσεις για την βελτίωση της ελαστικότητας, της δύναμης και της ισορροπίας του ασθενούς
  • Manual Therapy
  • Υδροθεραπεία
  • Ηλεκτροθεραπεία
  • Taping
  • Μάλαξη (Τεχνική μαλακών μορίων)
  • Θερμοθεραπεία ή Παγοθεραπεία
  • Εκπαίδευση του ασθενή για τον πόνο του και πρακτικές συμβουλές για την καθημερινότητά του