Η ασβεστοποιός τενοντίτιδα προκαλείται σε έναν ή περισσότερους τένοντες από τη συσσώρευση αλάτων ασβεστίου.
Εφόσον το μέγεθος τους διογκωθεί, ενδέχεται να δημιουργήσουν φλεγμονή, προκαλώντας έντονο πόνο στον ασθενή.
Τις περισσότερες φορές εντοπίζεται στον ώμο και πιο συγκεκριμένα στους τένοντες του στροφικού πετάλου, σε ασθενείς ηλικίας μεταξύ 30 και 60 ετών.
Καθώς η εμφάνιση της δεν σχετίζεται με κάποια δραστηριότητα, τείνει παρόλα αυτά να είναι πιο συχνή στις γυναίκες.
Αίτια
Τα ακριβή αίτια που προκαλούν την ασβεστοποιό τενοντίτιδα δεν είναι ακόμα γνωστά.
Η εκφύλιση των τενόντων και η φθορά είναι ικανές να οδηγήσουν στην πάθηση, ενώ φαίνεται επίσης πως πιο ευάλωτα είναι άτομα που πάσχουν από υποθυρεοειδισμό και διαβήτη.
Ένας στους τέσσερις ασθενείς ενδέχεται να εμφανίσουν ασβεστώσεις και στους δύο ώμους, οι οποίες σε μεγάλο βαθμό θα υποχωρήσουν με την πάροδο του χρόνου.
Συμπτώματα
Τα πιο συνηθισμένα συμπτώματα της ασβεστοποιούς τενοντίτιδας είναι τα εξής:
- Οξύς πόνος στην έξω ή την πρόσθια επιφάνεια του ώμου.
- Αντανάκλαση του πόνου στον αυχένα, την πλάτη μέχρι και τον αγκώνα.
- Έντονος πόνος κατά τη διάρκεια του ύπνου, ειδικά όταν ο ασθενής κοιμηθεί πάνω στον ώμο που πάσχει.
- Αίσθηση πόνου ακόμα και όταν ώμος δεν κινείται.
- Δυσκολία του ασθενή να σηκώσει τον ώμο του.
Διάγνωση
Κατά την διαδικασία αξιολόγησης ο ιατρός θα λάβει αναλυτικό ιστορικό.
Με την πραγματοποίηση υπερηχογραφήματος θα εξετάσει την ακεραιότητα του ώμου, τη θέση και το μέγεθος της ασβέστωσης, καθώς και την ενδεχόμενη παρουσία υγρού.
Επιπλέον, με τη λήψη ακτινογραφίας θα επιβεβαιώσει πως η δυσκαμψία και ο πόνος προέρχονται από ασβέστωμα, και δεν είναι το αποτέλεσμα διαφορετικής αιτίας, όπως για παράδειγμα η οστεοαρθρίτιδα ώμου.
Σε κάποιες περιπτώσεις μάλιστα θα ζητήσει την πραγματοποίηση μαγνητικής τομογραφίας για περαιτέρω διερεύνηση.
Θεραπεία – Ασβεστοποιός τενοντίτιδα ώμου
Στις περισσότερες περιπτώσεις η αρχική προσέγγιση της θεραπείας είναι συντηρητική και περιλαμβάνει τα εξής:
- Ανάπαυση
- Φαρμακευτική αγωγή (μη στεροειδή αντιφλεγμονώδη φάρμακα)
- Φυσικοθεραπεία
- Ένεση κορτιζόνης (σε πιο προχωρημές καταστάσεις)
Στις περιπτώσεις που τα συντηρητικά μέτρα δεν είναι αρκετά για την αντιμετώπιση της πάθησης, συνιστάται η πραγματοποίηση αρθροσκοπικής επέμβασης ώμου, κατά τη διάρκεια της οποία αφαιρείται το ασβέστωμα.
Ο ρόλος της Φυσικοθεραπείας
Ένα ειδικό πρόγραμμα φυσικοθεραπείας εξατομικευμένο στις ανάγκες του ασθενή, επιτυγχάνει τη μείωση της φλεγμονής και την εξάλειψη του πόνου.
Παράλληλα, επαναφέρει την κινητικότητα και τη δύναμη του άνω άκρου, βοηθώντας τον ασθενή να επανακτήσει τη λειτουργικότητα του και να επανέλθει στις καθημερινές του δραστηριότητες.
Οι τεχνικές αποκατάστασης και τα φυσικοθεραπευτικά μέσα που ενεργοποιούνται είναι τα εξής:
- Manual Therapy
- Κινησιοθεραπεία
- Ασκήσεις προοδευτικής ενδυνάμωσης
- Κρουστικό υπέρηχο
- Ιδιοδεκτική νευρομυϊκή διευκόλυνση – PNF
- Kinesiotaping
- Θεραπευτική μάλαξη
- Παγοθεραπεία
- TECAR
- Trigger point
Για περισσότερες πληροφορίες συμβουλευτείτε τον ιατρό ή τον φυσικοθεραπευτή σας.
