Αρθρίτιδα ονομάζουμε μία ομάδα παθήσεων οι οποίες επηρεάζουν  τις αρθρώσεις προκαλώντας βλάβες που οδηγούν σε δυσκαμψία και πόνο.

Με τον όρο αρθρίτιδα ώμου, αναφερόμαστε στην βλάβη που προκαλείται στον χόνδρο μέσα στην άρθρωση του ώμου και συνήθως αφορά την μεγαλύτερη ένωση αρθρώσεων της ωμοπλάτης και του βραχιόνιου ιστού.

Όταν λοιπόν ο χόνδρος στο ώμο αρχίζει να αποδυναμώνεται -πρώτα επιφανειακά και έπειτα σε βαθύτερα στρώματα-, τότε ονομάζεται αρθρίτιδα ώμου.

Η ακρωμιοκλειδική, η δεύτερη δηλαδή άρθρωση στον ώμο που αποτελείται από την ένωση της κλείδας και του ακρωμίου, εμφανίζει συχνά και αυτή αρθρίτιδα.

Ως περιαρθρίτιδα ώμου ονομάζουμε τις περιπτώσεις εξωαρθρικής αιτιολογίας πόνου που λαμβάνουν χώρο στην περιοχή. Τις περισσότερες φορές ο πόνος είναι τέτοιας έντασης που περιορίζει σημαντικά το εύρος κίνησης της άρθρωσης και μάλιστα κάποιες φορές δεν επιτρέπει καμία απολύτως κίνηση.

Ο όρος περιαρθρίτιδα είναι ένας ευρύς περιγραφικός όρος που σημαίνει “πόνος γύρω από την άρθρωση”, συνεπώς είναι μια αόριστη λέξη που δεν δίνει μια ακριβή περιγραφή δυσλειτουργίας. Στην πραγματικότητα αποτελεί ένα σύνολο παθήσεων, οι οποίες όμως έχουν αρκετά κοινή συμπτωματολογία όπως πόνο, ατροφία μυών, μείωση εύρους κίνησης κ.α.

Ανάλογα, λοιπόν, με τα αίτια καταστροφής του αρθρικού χόνδρου, κατηγοριοποιούμε την αρθρίτιδα ως εξής:

Οστεοαρθρίτιδα ή αλλιώς εκφυλιστική αρθροπάθεια:

Πρόκειται  για τον πιο κοινό τύπο αρθρίτιδας ωμού. Ο χόνδρος φθείρεται αισθητά με αποτέλεσμα την τριβή μεταξύ των αρθρικών επιφανειών. Ο οργανισμός στην προσπάθεια του να επουλωθεί μόνος του δημιουργεί οστεόφυτα. Αυτού του είδους η οστεοαρθρίτιδα εμφανίζεται σε ασθενείς άνω των 50 ετών και συνδέεται άμεσα με την φυσιολογική διαδικασία της γήρανσης.

Μετατραυματική αρθρίτιδα:

Οφείλεται σε έναν σοβαρό τραυματισμό του αρθρικού χόνδρου εξαιτίας καταγμάτων ή κακώσεων.

Ρευματοειδής ή φλεγμονώδης αρθρίτιδα:

Την συναντάμε σε ασθενείς που πάσχουν από κάποιο αυτοάνοσο ρευματολογικό πρόβλημα, με αποτέλεσμα το ανοσοποιητικό σύστημα να παράγει αντισώματα τα οποία επιτίθενται στον αρθρικό χόνδρο.

Αρθρίτιδα άσηπτης νέκρωσης:

Κάποια διαταραχή στην αιμάτωση της κεφαλής του βραχιόνιου έχει ως αποτέλεσμα την ελλιπή θρέψη του αρθρικού χόνδρου.

Συμπτώματα και Αίτια – Αρθρίτιδα- Περιαρθρίτιδα Ώμου

Όταν μιλάμε για αρθρίτιδα, η γενετική προδιάθεση είναι σε ένα βαθμό σημαντικός παράγοντας. Ωστόσο το κυριότερο αίτιο εμφάνισής της είναι η γήρανση.

Επιπλέον αίτια αποτελούν και κάποιοι τραυματισμοί, όπως η εξάρθρωση ώμου ή τα κατάγματα, τα οποία μπορούν να οδηγήσουν στην εμφάνιση της αρθρίτιδας. Με τον πόνο να είναι η πρώτη και σημαντικότερη ένδειξη του προβλήματος, καθημερινές κινήσεις όπως η ανύψωση του χεριού γίνονται δύσκολες ως και επώδυνες.

Θεραπεία – Αρθρίτιδα- Περιαρθρίτιδα Ώμου

Για την αντιμετώπιση της αρθρίτιδας και περιαρθρίτιδας ώμου, ο φυσικοθεραπευτής έχει  στη διάθεση του μια σειρά επιλογών προκειμένου το πρόβλημα να αντιμετωπιστεί έγκαιρα και να αποφευχθεί τυχόν χειρουργική αντιμετώπιση. 

Κάποιες από αυτές τις επιλογές είναι οι εξής: 

  • Τροποποίηση δραστηριοτήτων και αποφυγή κινήσεων που προκαλούν στον ασθενή πόνο και ανατροφοδοτούν τον μηχανισμό της φλεγμονής
  • Φυσικοθεραπεία με σκοπό την διατήρηση ή βελτίωση του εύρους κίνησης της άρθρωσης του ώμου. Η διάρκεια και το είδος του προγράμματος εξατομικεύονται σύμφωνα με τις ιδιαιτερότητες του κάθε ασθενή.
  • Ψυχρά και θερμά επιθέματα με σκοπό την ανακούφιση του πόνου και τον περιορισμό του οιδήματος
  • Ανάπαυση 
  • Παυσίπονα και μη στεροειδή αντιφλεγμονώδη φάρμακα

Το πρόγραμμα της φυσικοθεραπείας για την Αρθρίτιδα- Περιαρθρίτιδα Ώμου ενδέχεται να περιλαμβάνει:

  • Ασκήσεις ανάκτησης του εύρους τροχιάς
  • Ασκήσεις ενδυνάμωσης και κινητοποίησης της άρθρωσης
  • Θεραπεία TECAR
  • Διαμαγνητικλή Αντλία
  • Κρουστικός Υπέρηχος
  • Laser
  • Αναλγητικά ρεύματα
  • Εφαρμογή kinesiotape
  • Μάλαξη 
  • Εκπαίδευση και συμβουλευτική στον ασθενή για την διαχείριση της καθημερινότητά του

Στόχος και σκοπός της φυσιοθεραπείας είναι η επαναφορά του εύρους των κινήσεων, η εξάλειψη του πόνου, η μυϊκή ισορροπία στην πάσχουσα περιοχή και η ενδυνάμωση των μυών. Για περισσότερες πληροφορίες συμβουλευτείτε τον γιατρό ή τον φυσικοθεραπευτή σας.