Το “Groin pain” ή “σύνδρομο κοιλιακών προσαγωγών”, αποτελεί ένα από τα πιο σύνθετα προβλήματα στον αθλητισμό, υπεύθυνο σε πολλές περιπτώσεις για την μειωμένη απόδοση αθλητών σε επαγγελματικό επίπεδο.
Προσβάλει συνήθως άτομα τα οποία συμμετέχουν σε αθλητικές δραστηριότητες, οι οποίες απαιτούν απότομη επιτάχυνση ή επιβράδυνση, ξαφνική αλλαγή κατεύθυνσης ή λάκτισμα.
Τα αθλήματα στα οποία κυρίως συναντάται είναι αυτά του μπάσκετ, του ποδοσφαίρου, του στίβου και της ρυθμικής γυμναστικής.
Με τον όρο Groin pain αναφερόμαστε στην αίσθηση ενός πόνου μακράς χρονικής διάρκειας (τουλάχιστον 30 ημέρες), που εντοπίζεται στην κατώτερη κοιλιακή χώρα, την ηβική σύμφυση, την βουβωνική περιοχή, καθώς και στο λαγονοψοϊτη.
Συμπτώματα
Σε πολλές περιπτώσεις ο ασθενής δεν είναι σε θέση να εντοπίσει ανατομικά την ακριβή περιοχή του πόνου.
Το κυριότερο σύμπτωμα που αναφέρει, είναι πόνος στη βουβωνική περιοχή και σε αυτή των προσαγωγών.
Αναφέρεται, ως ένας οξύς πόνος και μια αίσθηση “σφιξίματος”, βάρους και “καψίματος”, ακόμα και αρκετές ώρες μετά το τέλος της αθλητικής δραστηριότητας.
Έχει το χαρακτηριστικό κάποιες φορές να εμφανίζεται μεμονωμένα στη μία πλευρά και σταδιακά να παρουσιάζεται και στις δύο πλευρές του σώματος.
Μάλιστα στους άνδρες, σε αρκετές περιπτώσεις ο πόνος αντανακλάται στην περιοχή των όρχεων.
Επηρεάζει την καθημερινότητα του ασθενή σε ώρες κατά τις οποίες δεν προπονείται, καθώς είναι ικανός να επανέλθει με ένα απλό φτέρνισμα, τον βήχα, την ανάβαση μιας σκάλας ή την έγερση του από το κρεβάτι.
Παράγοντες κινδύνου
Οι παράγοντες κινδύνου που είναι ικανοί να προκαλέσουν το σύνδρομο κοιλιακών προσαγωγών είναι οι εξής:
- Παλαιότερος τραυματισμός στην συγκεκριμένη περιοχή του σώματος, με πλημμελή αποκατάσταση.
- Επιβάρυνση από αυξημένες αθλητικές υποχρεώσεις.
- Έντονη μυϊκή ανισορροπία μεταξύ προσαγωγών και απαγωγών μυών.
- Ξαφνική αλλαγή σε προπονητικά φορτία.
Κατηγοριοποίηση
Οξύ στάδιο – Πρόκληση οξύ τραυματισμού με έντονη αίσθηση πόνου ο οποίος συνήθως προέρχεται από μυϊκή θλάση.
Χρόνιος τραυματισμός – Στην περίπτωση που δεν αντιμετωπιστεί το οξύ στάδιο και η συμπτωματολογία παραμένει, αναφέρεται και ως μακροχρόνιος βουβωνικός πόνος.
Οι κατηγορίες στις οποίες διακρίνεται ο μακροχρόνιος βουβωνικός πόνος – και σύμφωνα με τις οποίες αντιμετωπίζεται – σχετίζονται με:
- Τους προσαγωγούς
- Τον λαγονοψοϊτη
- Το ισχίο
- Τη βουβωνική περιοχή (βουβωνικό στόμιο)
- Την ηβική σύμφυση
Διάγνωση
Η έγκαιρη διάγνωση αποτελεί κρίσιμο παράγοντα για την αποκατάσταση του Groin pain στον ασθενή. Στηρίζεται στην κλινική εξέταση και υποστηρίζεται με την χρησιμοποίηση ειδικών οργάνων.
Μεταξύ άλλων περιλαμβάνει την ορθοστατική παρατήρηση και την αποτίμηση της κινητικότητας, την εκτέλεση συγκεκριμένων δοκιμών και τον εντοπισμό επώδυνων σημείων.
Καθώς όμως πολλές φορές η πάθηση είναι δύσκολο να διαγνωστεί με “γυμνό μάτι”, οι παρακάτω απεικονιστικές εξετάσεις θα μας βοηθήσουν αρκετά στην επιβεβαίωση ή τον αποκλεισμό του συνδρόμου των κοιλιακών προσαγωγών:
- Υπέρηχος
- Μαγνητική τομογραφία
- Ακτινογραφία
Εφόσον υπάρξει έγκαιρη διάγνωση, προτείνεται στον ασθενή η ακολούθηση μιας συντηρητικής θεραπείας η οποία περιλαμβάνει τα εξής:
- Αντιφλεγμονώδη και αναλγητικά φάρμακα.
- Ανάπαυση για μερικές ημέρες ή και εβδομάδες.
- Φυσικοθεραπεία και προοδευτική έκθεση σε φορτία
Εφόσον η συντηρητική θεραπεία αποτύχει, συστήνεται στον ασθενή η χειρουργική αντιμετώπιση της πάθησης.
Φυσικοθεραπεία
Η φυσικοθεραπεία με την ενεργοποίηση της θεραπευτικής άσκησης είναι σε θέση να επιφέρει εξαιρετικά αποτελέσματα. Το πρόγραμμα ειδικών ασκήσεων για την θεραπεία του συνδρόμου αποτελείται από τα εξής δύο είδη:
α) Δυναμικές και ειδικές ισομετρικές ασκήσεις με σκοπό την εκ νέου ενεργοποίηση των μυών στους προσαγωγούς και την τροποποίηση του πόνου.
β) Θεραπευτική άσκηση η οποία έχει στόχο την βελτίωση της αντοχής, της δύναμης και της ιδιοδεκτικότητας.
Επιπλέον φυσικοθεραπευτικές παρεμβάσεις αποτελούν και τα παρακάτω:
- Διαμαγνητική Αντλία (ιδώς στην περίπτωση που συνυπάρχει οστικό οίδημα στην ηβική σύμφυση)
- Tecar therapy
- Βελονισμός
- Κινησιοθεραπεία
- Θεραπευτική μάλαξη
- Laser
Για περισσότερες πληροφορίες συμβουλευτείτε τον γιατρό ή τον φυσικοθεραπευτή σας.